ມື້ແຫ່ງການພິພາກສາ ແລະ ມື້ແຫ່ງຄວາມພົ້ນ

[ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ເປັນມື້​ແຫ່ງ​ຄວາມພົ້ນ ​ຫຼື ​ມື້ແຫ່ງການພິພາກສາ​
ກໍລ້ວນແຕ່​ຂຶ້ນ​ຢູ່​ກັບ​ສິ່ງທີ່ເຮົາ​ກະທຳ​ ​ຫຼັງ​ຈາກທີ່​ໄດ້​ຍິນ​ພະ​ຄຳ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ]

ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້ຊົງ​ປະທານເວ​ລາແກ່​ທຸກ​ຄົນ ເພື່ອໃຫ້​ກັບ​ໃຈ​ຈາກ​ບາບ​ ​ທີ່​ໄດ້ເຮັດຢູ່ໃນ​ສະ​ຫວັນ ​
ແລະ ໃຫ້​ໂອ​ກາດ​ທີ່​ຈະ​ເຊື່ອ​ໃນ​ພະ​ຄິດອັນຊັງໂຮງ ແລະ​ ພະ​ເຈົ້າ​ພະມານດາ
ຜູ້ທີ່​ໄດ້​ຊົງສະ​ເດັດ​ມາ​ໃນສະພາບ​ເນື້ອ​ໜັງ. ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ, ພະ​ເຈົ້າ​ຈະຊົງ​ແຍກ​
ຜູ້​ທີ່​ຈະ​ໄປສູ່​ສະ​ຫວັນ ແລະ ຜູ້​ທີ່​ຈະ​ຖືກ​ພິ​ພາກ​ສາ ຕາມ​ການ​ກະທຳ​ຂອງ​ແຕ່​ລະ​ຄົນ.

[ມາດຕະຖານແຫ່ງຄວາມເຊື່ອ ສໍາລັບຜູ້ເຊື່ອຖືໃນຄິດສະຕະຈັກຂອງພະເຈົ້າ:
“ໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດ ໃນສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າຊົງພໍໃຈ”]

ໃນ​ທ່າມກາງ​ຜູ້​ທີ່​ຈະ​ຖືກ​ຕັດສິນນັ້ນ ​ກໍ​ມີ​ຄົນ​ເໝືອນ​ດັ່ງ ຢູດາ ​ອິດຊະກາລິໂອດ ຜູ້​ທີ່​ຂາຍ​ພະ​ເຢຊູ​
ດ້ວຍ​ການ​ຕັດສິນທີ່​ຜິດ​ຂອງລາວ ແລະ​ ຜູ້ປະກາດພະຄໍາ​ປອມ​ເຊັ່ນ ​ບາລາອາມ​ ທີ່​ຊັກນໍາ​ປະຊາຊົນ
ຂອງ​ພະເຈົ້າໃຫ້​ໄປຂາບໄຫວ້​ຮູບ​ໂຄລົບ ດ້ວຍ​ຄຳ​ແນະນຳ​ທີ່​ຊົ່ວ​ຮ້າຍ​ ແລະ ​ຍັງ​ມີ​ຜູ້ທີ່​ທຳລາຍ​
ຄວາມ​ຈິງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ ​ແລະ ​ນະມັດສະການພະຕາເວັນ ໂດຍ​ຜ່ານ​ລະບຽບ​ການຕ່າງໆ​ເຊັ່ນ
​ການ​ນະມັດສະການ​ໃນ​ວັນ​ອາທິດ ແລະ ​ວັນ​ຄິດສະມາດ ເໝືອນດັ່ງທີ່ ​ກະສັດ​ອາຮາບ ​ແລະ
​ເຢເສເບນ ໄດ້ຍຶດ​ເອົາ​ສວນ​ອະງຸ່ນ​ຂອງ​ນາໂບດ.

ບໍ່ຈື່ບໍວ່າ ແມ່ນຍິງມີດີອານ ທີ່ໄດ້ເຮັດຕາມຄໍາແນະນໍາຂອງບາລາອາມ ແລະ ທີ່ເປອໍ ໄດ້ນໍາປະຊາຊົນໃຫ້ບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ການນັ້ນເປັນເຫດໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພະອົງ ຕ້ອງເກີດໂລກລະບາດຕາຍ.
[ຈົດເຊັນບັນຊີ 31:16]

“ແຕ່່ເຮົາມີຂໍ້ຕໍ່ວ່າເຈົ້າບາງຂໍ້ດັ່ງນີ້: ທີ່ນັ້ນມີບາງຄົນໃນພວກເຈົ້າ ຍຶດຖືຄໍາສອນຂອງບາລາອາມ
ຜູ້ທີ່ໄດ້ສອນບາຫຼາກ ເຖິງວິທີນໍາພາປະຊາຊົນອິດສະລາເອນໃຫ້ເຮັດບາບ ໂດຍຊັກຊວນພວກເຂົາໃຫ້
ກິນອາຫານທີ່ຖືກຖວາຍແກ່ຮູບໂຄລົບ ແລະ ໃຫ້ປະພຶດຜິດສິນທໍາທາງເພດ.”
[ພະນິມິດ 2:14]