แรงขับเคลื่อนใดกันที่ทำให้คริสตจักรยุคแรกสมัครใจที่จะสวมกอดความยากลำบากและการข่มเหง?
เช่นเดียวกับธรรมิกชนในคริสตจักรยุคแรกที่สมัครใจที่จะรับการกดขี่ข่มเหงของจักรพรรดิแนโร
ด้วยความเชื่อที่มั่นคงในพระเจ้าและความหวังในสวรรค์ พวกเราก็ต้องสะสมพระพรไว้ในสวรรค์ เพื่อชีวิตที่นิรันดร์
อาณาจักรสวรรค์ที่นิรันดร์ ซึ่งพระคริสต์พระอันซังโฮงและพระเจ้าพระมารดาทรงจัดเตรียมไว้
การดำรงชีวิตที่เฉลียวฉลาดคือการดำรงชีวิดเพื่ออาณาจักรสวรรค์
สถานที่ที่ไม่มีความตาย ไม่มีความยากลำบาก และไม่มีความเจ็บปวดอีกต่อไป
เช่นเดียวกับอัครทูตเปาโลที่ขยันวิ่งไปสู่เป้าหมายแห่งสวรรค์ หลังจากที่ได้เห็นความรุ่งโรจน์ของสวรรค์ชั้นสาม
มิใช่เอาอย่างยูดาส อิสคาริโอท ผู้เลือกที่จะดำรงชีวิตเพื่อความไม่ยั่งยืนโดยวางใจในสิ่งฝ่ายโลก
เพราะว่าการทุกข์ยากเล็กๆ น้อยๆ ของเรา ซึ่งเรารับอยู่ประเดี๋ยวเดียวนั้น
จะทำให้เรามีศักดิ์ศรีถาวรมากหาที่เปรียบมิได้
เพราะว่าเราไม่ได้เห็นแก่สิ่งของที่เรามองเห็นอยู่ แต่เห็นแก่สิ่งของที่มองไม่เห็น
เพราะว่าสิ่งของซึ่งมองเห็นอยู่นั้นเป็นของไม่ยั่งยืน แต่สิ่งซึ่งมองไม่เห็นนั้นก็ถาวรนิรันดร์
2 โครินธ์ 4:17–18
- วันที่โพสต์
- 2021. 12. 13
- ความเห็นด้วย
- 228
